Nog even zwammen

 

 

 

Deze zaterdag in november begon grauw. 

Maar tegen de tijd dat we in het bos waren, was het wel droog.

 

 

 

 

En toen ik al gauw deze mycena's met warrige haardossen ontdekte,

kon de dag al niet meer stuk.

 

 

 

 

Knopschimmel; tot dan toe kende ik dit alleen van plaatjes.

Zo leuk om dat dan 'in het echt' tegen te komen.

 

 

 

 

 Met een extra lichtje erop:

 

 

 

 

 De schimmel close-up

(is een uitsnede, want ik kon er niet zo dichtbij komen)

 

 

 

 

 Ieniemienie-zwammetjes waren er ook;

aan het mos eromheen kan je wel zien hoe klein dit fopzwammetje nog was:

 

 

 

 

 Deze schubbige fopzwam was niet veel groter:

 

 

 

 

 

 

 

 Een andere herfstschat - bolster met kastanjes,

er lagen er nogal wat.

 

 

 

 

In de loop van de ochtend werd het steeds lichter in het bos:

 

 

 

 

De blaadjes, die nog volop aan de bomen hingen,

schenen als kleine lampjes:

 

 

 

 

Glimmerinktzwammen, als pakketje ingesloten door herfstbladen:

 

 

 

 

 

 

 

 Meer onderaan de liggende boomstam waarschijnlijk al wat oudere exemplaren

 

 

 

 

 Nog maar eens de blik omhoog werpen,

Want wat zag het bos er nu vrolijk uit.

 

 

 

 

 

 

 

Op een liggende berkenstam, twijgkorstzwammetjes(?)

 

 

 

 

 

 

 

 

Fluweelpootje op een oude boomstronk (was best een fiks exemplaar):

 

 

 

 

Tot slot nog genieten van de uitbundig oplichtende kleuren aan de bomen..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 De bladeren bleven dit jaar opvallend lang hangen, zodat 

het bos een kleurrijk geheel was. 

 

 

 

   

Langs de kust

 

 

Vorige maand verbleven we een midweek in de kop van Noord-Holland. 

 

 

 

 

 

We reden er naartoe in de stromende regen, maar eenmaal

in Bergen was het even droog.

 

 

 

 

 

Genoeg tijd voor een lunch en een korte wandeling langs het strand.

 

 

 

 

Wat vondsten op het natte zand.

 

 

 

 

Het duurde tot de laatste dag voor de wind aangenaam genoeg was

om weer naar de kust te rijden.

 

 

 

 

We reden naar het strand bij Petten,

waar een paar mensen aan het kitesurfen waren. 

 

 

 

 

Mooie capriolen in de lucht lieten ze zien.

 

 

 

 

Vlakbij het Palendorp;

dat was waar wij voor gekomen waren. 

 

 

 

Terwijl ik over het strand naar het Palendorp liep, brak de zon 

steeds meer door het wolkendek heen. Hij liet zich niet helemaal zien,

maar het werd wel een stuk lichter. Genoeg licht voor mooie schaduwen.

 

 

 

 

Het Palendorp is een monument, dat verwijst naar het vroegere dorp Petten;

in de loop der eeuwen verdween dat volledig in zee.

 

 

 

 

Het oude dorp Petten werd in het verleden geleidelijk verplaatst 

vanwege stormen, zoals de Sint-Elisabethsvloed in 1421 en een storm in 1625; 

maar in 1792 verdween het dorp volledig in zee. 

  

 

 

 

Daarna is geleidelijk weer een nieuw dorp gebouwd.

verder van de kustlijn.

  

 

 

 

Sinds 1880 wordt Petten beschermd door de Hondsbossche Zeewering, 

een 5,5 km lange dijk die daarna nog verder is versterkt en opgehoogd.

  

 

 

 

Er werd ook een nieuw duingebied aangelegd: de Hondsbossche Duinen. 

Nu is deze voorheen zwakke plek in de Noord-Hollandse kustlijn beter beschermd tegen overstromingen. 

 

 

 

 

 

In 2015 werd over een lengte van 8 kilometer – tussen Camperduin en Petten – 

35 miljoen m³ zand opgespoten, om de kust te versterken. 

De kustlijn schoof daardoor 300 meter op richting de zee 

en Petten kreeg weer een strand! 

 

 

 

De aannemerscombinatie Van Oord-Boskalis was verantwoordelijk 

voor de aanleg van het nieuwe strand en het duingebied van Petten. 

Ze plaatsten op het strand ook het Palendorp 

 

 

 

 

 

Het palendorp bestaat uit 160 palen van verschillende hoogtes. 

De palen vormen het silhouet van tien huizen en een kerk 

en  symboliseren het oude dorp ‘Petten bi der Sipe’.

 

 

 

 

 

Doordat het zand langzaam af zal kalven de komende jaren, 

komen de palen steeds verder in het water te staan. 

 

 

 

 

Teruglopend nog even een plaatje van afstand;

het is wel een heel bijzonder monument. 

 

 

 

 

En dan mag de zee zelf natuurlijk ook wel even in beeld:

 

 

 

 

 

 

 Structuren in het zand:

 

 

 

 

 

 

Om het beeld compleet te maken: de duinen:

 

 

 

 

 

 

Tot slot een beeld van achter de duinen;

ik denk wel representatief voor deze omgeving: weiland en water, 

een typisch Noordhollandse stolpboerderij en een molen. 

 

 

 

 

 

 Ik vond het heel erg leuk om dat palendorp nu eens 'in het echt' te zien;

ik kende het van foto's > het is dan ook een heerlijk onderwerp voor fotografie.

De informatie bij de beelden heb ik van Google en

van het blog: 'ishetnogver.nl/palendorp'